به طور ساده میتوان باتری را یک سلول تعریف کرد که میتواند انرژی شیمیایی را به به انرژی الکتریکی تبدیل کند. یک باتری با انجام واکنشهایی شیمیایی درون خود، انرژی شیمیایی موجود را به انرزی الكتریكی تبدیل می كند. باترى بسته به مشخصات ساختاری و نوع استفاده از آن، میتواند عمری بین چند ساعت تا چند هفته داشته باشد.
باتری های مختلف دارای مواد و واکنش های شیمیایی متفاوتی هستند بنابراین در تقسیم بندی کلی در دو دسته غیر قابل شارؤ (باتری های اولیه) و قابل شارژ (باتری های ثانویه) تعریف می شوند. باتریهای اولیه یکبار استفاده شده و دور انداخته میشوند، زیرا ترکیب شیمیایی مواد الکترود در هنگام تخلیه بر گشتناپذیر، دچار تغییر میشوند. یک نمونه معمول باتری اولیه روی-کربن است که می توانند در چراغ قوه ها، ساعتهای دیواری، کنترلهای لوام صوتی و تصویری و دیگر دستگاه های قابل حمل استفاده شوند.
باتریهای ثانویه (قابل شارژ) با استفاده از جریان الکتریکی اعمال شده میتوانند چندین بار تخلیه و شارژ شوند. ترکیب شیمیایی اصلی الکترودها را میتوان با جریان الکتریکی معکوس، بازیابی کرد. به عنوان مثال میتوان به باتریهای اسید-سرب که در وسایل نقلیە استفادە میشوند و باتریهای لیتیوم-یون كه براى تجهيزات الكترونيكى قابل حمل مانند لب تاپها وتلفن هاى همراه استفاده میشود، اشاره کرد.